დევიდ ჯონსონი - ლივერპულის მივიწყებული მეგოლე

ლივერპულის ბომბარდირების ხსენებისას პირველ რიგში ყველა იან რაშს წარმოვიდგენთ, ასევე - ფაულერს, ჯერარდს, ანდაც ჰანტს, დალგლიშს, ოუენსა თუ სალაჰს, თუმცა ლივერპულის ბევრ თავგადაკლულ ქომაგსაც კი შესაძლოა, არ ჰქონდეს გაგონილი დევიდ ჯონსონის სახელი - დავიწყებას მიცემული კაცის, რომელიც სწორედ იან რაშამდე იყო მერსისაიდელების გამორჩეული მეგოლე.

დევიდ ჯონსონი ბავშვობაში ლივერპულის გულშემატკივარი იყო, თუმცა მისი ნიჭი პირველად ევერტონის მწვრთნელმა ჰარი კატერიკმა შენიშნა. ჯონსონის პირველი კლუბიც სწორედ ევერტონი იყო.

პარალელურად, თანაქალაქელი „წითლების“ თავკაცმა ბილ შენკლიმ რამდენჯერმე დაჟინებით სცადა ახალგაზრდა თავდამსხმელის „გუდისონ პარკიდან“ გადაყვანა იმ დროს, როდესაც მის გუნდში ლეგენდები იწრთობოდნენ. შენკლიმ შეაფასა, რომ ევერტონის ძირითად შემადგენლობაში დევიდ ჯონსონის როლი არც ისე დიდი იყო და პერსპექტიული თავდამსხმელის გადასაბირებლად არაერთხელ წამოაყენა წინადადება, თუმცა ამაოდ.

მიუხედავად იმისა, რომ შენკლიმ სასურველი ფეხბურთელი ვერ მოიპოვა, მისი გათვლა იმ იმედგაცრუების შესახებ, რასაც ჯონსონი „გუდისონ პარკზე“ ელოდა, დიდწილად გამართლდა - „ლურჯებში“ ჯონსონმა ინგლისის პირველობაზე 49 მატჩში მხოლოდ 11 გოლით გამოიჩინა თავი. 

ევერტონის რიგებში სადებიუტო გოლი დევიდ ჯონსონმა 1971 წლის იანვარში, 19 წლის ასაკში გაიტანა. იმ სეზონში ინგლისის მოქმედი ჩემპიონი ევერტონი ტიტულის დაცვას ცდილობდა. მეორე გოლამდე ჯონსონს მოცდა მოუწია, იქამდე სანამ ასოციაციის თასზე ბრაიან კლაფის დერბი ქაუნთისთან მატჩში ერთადერთ გოლს მიიწერდა.

ევერტონი ჩემპიონთა თასზეც თამაშობდა, სადაც გამოსვლა მეოთხედფინალში პანათინაიკოსთან დაასრულა. ჯონსონმა „გუდისონ პარკზე“ სწორედ ათენელებს გაუტანა მატჩის ბოლო წუთზე გამათანაბრებელი გოლი, ლივერპულელებმა კი ევროპული ასპარეზი საბერძნეთში უგოლო ფრით დაასრულეს.

დევიდ ჯონსონმა სათადარიგო სკამიდან მიადევნა თვალი მერსისაიდულ დერბის FA თასის ნახევარფინალში, სადაც ალან ბოლის გოლით მოგებული პირველი ტაიმის შემდეგ ევერტონმა პრინციპულ მეტოქესთან ჯახი 1:2 დათმო და გათამაშებას დაემშვიდობა.

მომდევნო, 1971-72 წლების სეზონში ჰარი კატერიკის ევერტონისთვის არაფერი შეცვლილა, დევიდ ჯონსონი კი მცირე პროგრესს განაგრძობდა. მან ჯერ მანჩესტერ იუნაიტედთან გაიტანა გამარჯვების გოლი, შემდეგ კი - მერსისაიდულ დერბიში. საბოლოოდ ჯონსონი ხსენებულ სეზონში კლუბის საუკეთესო მეგოლე გახდა 11 გატანილი ბურთით (9 ჩემპიონატში, 3 თასებზე).

შემდეგ წელს, შუა სეზონში, მოულოდნელად ჯონსონი ბობი რობსონის გაწვრთნილ იპსვიჩში გადაბარგდა და საფოლკელებისთვის ის ინგრედიენტი გახდა, ახალი გუნდის შენებისთვის რომ სჭირდებოდათ. 

ჯონსონი იპსვიჩ ტაუნთან ერთად შიდა სტაბილური ასპარეზობის გარდა ევროპულ შეჯიბრებებშიც რეგულარულად ახერხებდა მონაწილეობას და მნიშვნელოვანი მატჩების მოგებას. „ტრაქტორისტების“ მაისურით დევიდმა 1972-1976 წლებში, 150-მდე თამაშში 60 გოლის გატანა შეძლო.

ჯონსონი მერსისაიდში დაბრუნდა, როდესაც ლივერპულმა მასში რეკორდული 200 ათასი ფუნტი სტერლინგი გადაიხადა და კევინ კიგანის სამომავლო შემცვლელი დაიბევა.

ბობ პეისლის დამოძღვრილ სახელოვან „წითლების“ წინა ხაზში იმ დროს კიგანის გარდა ჯერ კიდევ გამოდიოდნენ დევიდ ფერკლაფი, უელსელი ჯონ ტოშაკი და ირლანდიელი სტივ ჰაივეი.

1976-77 წლების სეზონში ლივერპულმა ქვეყნის ჩემპიონობასთან ერთად ევროპის პრესტიჟული ჩემპიონთა თასის მოგებაც იზეიმა. დევიდ ჯონსონმა, რომელიც გუნდში სათადარიგო ფეხბურთელი იყო, ინგლისის პირველ დივიზიონში 26 შეხვედრა ითამაშა და 5 გოლი გაიტანა, ევროტურნირზე კი 5 მატჩში მიიღო მონაწილეობა და 3 ბურთი შეაგდო. 

მომდევნო სეზონისთვის ლივერპულმა კევინ კიგანი გაუშვა და სელტიკიდან კენი დალგლიში დაიმატა. გუნდმა ინგლისის პირველობა მეორე ადგილზე დაასრულა (ჩემპიონი ნოტინგემ ფორესტი გახდა), თუმცა ევროპის ჩემპიონთა თასი ზედიზედ აღმართა: მერსისაიდულმა გრანდმა ფინალში ამჯერად ბრიუგეს სძლია, სწორედ დალგლიშის გოლით.

დევიდ ჯონსონის სტატისტიკა ამ სეზონშიც მოკრძალებული იყო დალგლიშის, ფერკლაფისა და სხვათა ფონზე. ინგლისელმა ფორვარდმა ყველა ტურნირზე გამართულ 17 მატჩში მხოლოდ 5 გოლით გამოიჩინა თავი, თუმცა აუცილებლად უნდა ვახსენოთ ჩემპიონთა თასის ნახევარფინალში, სტუმრად გერმანიაში, გლადბახის ბორუსიასთან გატანილი მისი მნიშვნელოვანი გოლი.

ჯონსონის ლივერპულურ ორწლედში სიხარული და იმედგაცრუებები ერთმანეთს ცვლიდნენ. ფეხბურთელი ოპტიმალური სათამაშო ფორმისგან შორს იყო და მომდევნო სეზონიც სათადარიგო სკამიდან დაიწყო, თუმცა ინგლისის ჩემპიონატის მე-4 ტურში ტოტენჰემის წინააღმდეგ შეცვლაზე შესულმა თავი დუბლით გამოიჩინა, შემდეგ კი ოქტომბერში გამართულ ზედიზედ სამ ტურში შეძლო გოლების გატანა, რასაც ნოემბერში კიდევ ერთი ბურთი მიაყოლა. 

საბოლოოდ, 1978-79 წლების სეზონი, რომელიც ლივერპულის ისტორიაში ერთ-ერთ საუკეთესოდ ითვლება, დევიდ ჯონსონმა ინგლისის ჩემპიონატი 16 გატანილი გოლითა (ჩამორჩა მხოლოდ კენი დალგლიშს - 21 გ.) და ქვეყნის ჩემპიონობით დაასრულა.

ჯონსონმა საუკეთესო პირადი შედეგი (21 გოლი ჩემპიონატში, სულ კი 27) მომდევნო სეზონში აჩვენა და ქვეყნის კიდევ ერთხელ ჩემპიონობის პარალელურად, ინგლისის ეროვნულ ნაკრებშიც დაბრუნდა, სადაც მწვრთნელმა რონ გრინვუდმა 1980 წლის ევროპის ჩემპიონატის განაცხადში შეიყვანა. ტურნირისთვის მზადების პერიოდში მან „უემბლიზე“ დიეგო მარადონას წინააღმდეგ ითამაშა და მსოფლიოს მოქმედ ჩემპიონ არგენტინას ორი გოლიც გაუტანა.

იტალიაში გამართულ ევროზე ჯონსონს თავი არ გამოუჩენია, ინგლისმა კი სამ შეხვედრაში სამივე საფეხბურთო შედეგი დააფიქსირა, რაც შემდგომ ეტაპზე საასპარეზოდ საკმარისი არ აღმოჩნდა.

1980-81 წლების ინგლისის ჩემპიონატში ლივერპულმა მე-5 ადგილი დაიკავა, მაგრამ მისთვის საყვარელი ევროთასი კიდევ ერთხელ მოიგო: პარიზში, რეალ მადრიდის წინააღმდეგ შეხვედრაში, ერთადერთი გოლი ალან კენედიმ მატჩის მიწურულს გაიტანა და ბობ პეისლის გუნდიც მესამედ შეწვდა სანუკვარ თასს.

ხსენებულ სეზონში დევიდ ჯონსონმა ჩემპიონატში 8, ყველა ტურნირზე კი 13 გოლის გატანა მოახერხა. მრავალფეროვან და ინტელექტუალ ცხრა ნომერს ტრავმები აწუხებდა, რომელიც შემდეგ წლამდეც, „წითლების“ რიგებში კარიერის ბოლო სეზონამდე გაყვა.

1981-82 სეზონში ლივერპულში უკვე ახალშენაძენი იან რაში ბრწყინავდა, რომელმაც ყველა ტურნირზე 30 გოლი იზეიმა,  ჯონსონმა კი მხოლოდ 2 გოლით გამოიჩინა თავი. დევიდ ჯონსონმა სწორედ ახალგაზრდა უელსელს გადაულოცა თავისი ცხრანომრიანი მაისური, თავად კი ევერტონში დაბრუნდა.

ბევრის მოსაზრებით, სწორედ იან რაშის „დამსახურებაა“, მის მიერ გატანილი გოლების ქარბუქში დევიდ ჯონსონის ჩაკარგვა. ლეგენდარულმა უელსელმა იმდენი გაიტანა მერსისაიდული კლუბისთვის, რომ ინგლისელის გოლები ცოტასღა ახსოვს.

მიუხედავად ყველაფრისა, დევიდ ჯონსონი ლივერპულის ოქროს წლების განუყოფელი ნაწილია და კლუბის, რომლის სახელიც მთელ კონტინენტს შიშის ზარს სცემდა, მოპოვებულ ტიტულებში მისი წვლილიც საკმაოდ ღირებულია.