"ჩემი მოტივაცია ყოველთვის იყო წარმომეჩინა ქართული სული" - ექსკლუზიური ინტერვიუ გიგა ჭიკაძესთან

27 აპრილს, კანზას სიტიში გიგა ჭიკაძე ოქტაგონს უბრუნდება. ქართველი მებრძოლის მეტოქე ქვემსუბუქ წონაში დავიდ ონამა იქნება.

ბრძოლამდე რამდენიმე დღით ადრე adjarabet arena გიგას გაესაუბრა, გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს.

დავიწყოთ ინტერვიუ ბოლო ბრძოლაზე საუბრით, რომელიც არნოლდ ალენთან გაიმართა. დასანანი მარცხი იყო, პირველი რაუნდი მოიგე, მერე კი ტრავმა მიიღე. რა ისწავლე ამ ბრძოლისგან და როგორ გაიარე რეაბილიტაცია?

ნამდვილად დასანანი მარცხი იყო იმიტომ, რომ პირველი რაუნდის მანძილზე თავს ვგრძნობდი ისე კარგად, რომ არასდროს არ მიგრძვნია ბრძოლის დროს. ძალიან მაგარ ფორმაში ვიყავი და სამწუხარო ტრავმა მივიღე.

ალბათ, საერთოდ აღარც უნდა გაგვეგრძელებინა ბრძოლა იმიტომ, რომ პირველი რაუნდის ამ ტრავმის გამო ის გამოჩნდებოდა და მაყურებელს დარჩებოდა ის, რომ მე ვიგებდი ამ ბრძოლას, თუმცა შემდეგ, როცა ტრავმას მიიღებდა გარისკავ, რომ მე-2 და მე-3 რაუნდი ერთი ხელით გააგრძელო ბრძოლა, ძალიან რთულია მაყურებლისთვის ამის ახსნა.

UFC-მ კი უკვე კარგად იცის, რადგან 3 ოპერაციის გაკეთება დამჭირდა, რომ ხელი დამებრუნებინა. მთლიანად პარალიზებული მქონდა. სანამ ოპერაცია არ გავიკეთე, ტელეფონს ხელში ვერ ვიჭერდი, ვერ ვატრიალებდი, ვერ ვწევდი. ძალიან რთული ტრავმა იყო ნამდვილად.

რაც შეეხება სწავლას ამ ბრძოლის შემდეგ, ალბათ, უფრო მეტი თავდაჯერება მომეცა იმიტომ, რომ ერთი ხელითაც შემიძლია ტოპ 5 მებრძოლის წინააღმდეგ ორი რაუნდის ჩატარება და არც თუ ისე ცუდად.

როგორ მიდის მომდევნო ბრძოლისთვის მზადების პროცესი, კემპს როგორ შეაფასებდი, წონის კლების პროცესს და ა.შ.?

საკმაოდ ბევრი ცვლილება მოხდა ამ კემპის დროს, შევიცვალე გუნდი. პრინციპში გუნდი კი არ შევიცვალე, ჩვენი მთავარი მწვრთნელი ვინც იყო, მოგვიბერდა ასე რომ ვთქვათ, ცოტა ინერტული გახდა და დავამატე ჩემს გუნდს სხვადასხვა მწვრთნელი, რამაც უფრო გააფართოვა ჩემი სპარინგ პარტნიორების არეალი და ბევრი აზრი დაემატა ჩემს არსენალს, სხვადასხვა ტექნიკა და უფრო გავძლიერდი.

რას იტყვი მეტოქე დავიდ ონამაზე, Silent Assasin, როგორც მას ეძახიან, რას იტყოდი მის ძლიერ მხარეებზე და ის ფაქტიც, რომ კანზას სიტიშია ბრძოლა და ერთგვარი მასპინძელი იქნება, რა გავლენას იქონიებს?

იმის რომ კანზას სიტიშია ბრძოლა და თვითონ კანზას სიტიში გაიზარდა, მშურს-მეთქი მთლად ვერ ვიტყვი, მაგრამ ძალიან დიდი ხნის მანძილზე ვცდილობდი, რომ UFC-სთვის გვემასპინძლა საქართველოში. ძალიან მსურს, რომ ოდესმე ვუმასპინძლოთ.

ამ ბედნიერ კაცს კი ეწვია ის, რომ UFC მის ქალაქში იქნება, თუმცა არ ვიცი, ეს სასიხარულო სიახლეა მისთვის თუ სამწუხარო, რადგან მისი საყვარელი ადამიანები იქნებიან იმ ბრძოლის დროს, რომელიც არც თუ ისე კარგად წავა მისთვის, იმედია.

რაც შეეხება მის ძლიერ მხარეებს, ფიზიკურად ძლიერი ათლეტი არის, ბუნებრივად ძლიერი და სპორტულია. აქვს საკმაოდ ძლიერი დარტყმები, თუმცა ვხედავ მის არსენალში ბევრ ისეთ სისუსტეს, რასაც შეიძლება ჩვეულებრივი მაყურებელი ვერ ხედავდეს.

არის სტრაიკერი, უყვარს წინ წამოსვლა. რა თქმა უნდა, ეგეთ მეტოქეს, რომელსაც ნოკაუტი და დარტყმები აქვს, ყოველთვის აქვს შანსი ბრძოლაში გამარჯვების, თუმცა ჩემს სფეროში იქნება ბრძოლა და ამ სფეროში თავს ვგრძნობ საუკეთესოდ.

ვინ არის გიგა ჭიკაძის მომდევნო მეტოქე UFC-ში?

მოდი, ფართო სურათზე ვისაუბროთ. ქვემსუბუქ დივიზიონში საინტერესო ვითარებაა, ილია თოფურიამ დატოვა დივიზიონი, ალექს ვოლკანოვსკიმ დაიბრუნა ქამარი. როგორ შეაფასებდი ვითარებას და შენს თავს როგორ ხედავ ამ საერთო სურათში?

ნამდვილად დიდი ცვლილებები არის რეიტინგში. ძალიან ბევრი მეტოქე დაემატა სხვადასხვა ორგანიზაციიდან UFC-ის, საკმაოდ ძლიერები. ვნახეთ, ბელატორის ერთ-ერთი ჩემპიონის (პატრისიო პიტბული) ბრძოლა რამდენიმე დღის წინ იაირ როდრიგესის წინააღმდეგ, ჩემპიონი (ილია) ავიდა ზედა წონით კატეგორიაში და დატოვა ქამარი, რომელიც ვოლკანოვსკიმ დაიბრუნა.

ასე რომ ბევრ ახალ სახეს ვხედავთ რეიტინგში, რაც უფრო საინტერესოს ხდის. ფაქტობრივად დიდი ქაოსი არის და ამ ქაოსის დროს, ვფიქრობ, კარგი შესაძლებლობა შეიძლება გამოჩნდეს რეიტინგში მალე წინ წაწევის, რაც უფრო მეტ შანსს იძლევა უკვე საჩემპიონო ბრძოლის მოპოვებისთვის.

რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი დამოკიდებულია პერფორმანსსა და ბრძოლაზე, დროც მალე გავა და ვნახოთ, რა მოხდება.

სხვა ცხელ თემებსაც რომ შევეხოთ UFC-ში. MMA-ს სამყაროში ძალიან დიდი ამბავია ილია თოფურიასა და ისლამ მახაჩევის შესაძლო დაპირისპირება. ილიას უნდა საჩემპიონო შანსი, ისლამი და მისი გუნდი ჯერ უარზე არიან. როგორ უყურებ ამ საკითხს, შენი აზრით, რამდენად რეალურია, რომ ჩაინიშნება ეს ბრძოლა და თუ ჩაინიშნა, რა მოხდება?

იმედია, ჩაინიშნება. ძალიან საინტეროსო ბრძოლა არის ზოგადად ჩემთვის, როგორც MMA-ს ფანისთვის. ილიამ ისეთი მებრძოლები დაანოკაუტა, რომლებიც ყველა დროის ერთ-ერთი საუკეთესოები არიან ამ წონაში.

ისლამი ძალიან ძლიერი მებრძოლია, დიდი ხნის მანძილზე ინარჩუნებს ქამარს და საკმაოდ დამაჯერებლად იცავს, თუმცა ილიასაც აქვს ყველა ის უნარი და ტექნიკა, რასაც ისლამის დამარცხება შეუძლია.

დიდი ბრძოლა იქნება, არ ვიცი, UFC რამდენად შეძლებს, რადგან UFC-სთვის ორივე სპორტსმენი არის ძალიან დიდი სახელი დღესდღეობით, როგორიც არ ჰყავს ბევრი. ორივემ მალე შეძლო სახელის გაზრდა, ასე რომ, თუ ეს ბრძოლა შედგა, დიდი გამოხმაურება ექნება და ერთ-ერთ მებრძოლს მერე რეიტინგი დაუვარდება, ვინც დამარცხდება.

არ ვიცი, UFC ამას რამდენად გარისკავს, თუმცა ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, რომ ეს ბრძოლა ვიხილო და რა თქმა უნდა, იქ ვიქნები მეც.

რაც ზუსტად ვიცით, რომ შედგება - მერაბ დვალიშვილი vs შონ ო’მალი 2 - საჩემპიონო რემატჩი. პირველი ბრძოლისგან განსხვავებულს რას უნდა ველოდოთ და მერაბის დომინაციაზე სუპერმსუბუქ დივიზიონში რას იტყვი ზოგადად?

არ ვიცი, მერაბი რასაც ახერხებს არის სიტყვით აუხსნელი. არ მგონია, რომ მეორე ბრძოლაც რთული იყოს მისთვის, პირველად ძალიან ადვილად მოახერხა წარმატების მიღწევა და დარწმუნებული ვარ მერაბში, რომ დიდხანს შეინარჩუნებს ქამარს და დაიცავს ბევრ მეტოქესთან. ასე რომ, ო’მალი ერთხელ უკვე დამარცხებული ჰყავს და ახლა უკვე მას კიდევ ერთი რთული ტესტი ელოდება მერაბის სახით.

რომან დოლიძის რევანში შედგა მარვინ ვეტორისთან. რას იტყვი რომანის დივიზიონში არსებულ სიტუაციაზეც, მან გამოიწვია ტოპ 5 მებრძოლი - ვიტაკერი ან ადესანია - და მის პერსპექტივაზე რა აზრი გაქვს?

რომანი არის საჩემპიონო მასალა და დარწმუნებული ვარ, ძალიან მალე შეუერთდება ილიას და მერაბს უკვე ამ ეპოქაში. რომანს აქვს ფაქტობრივად ყველაფერი, რაც შეიძლება ჩემპიონს ჰქონდეს. ორივე ძალიან სერიოზული მეტოქეა - ვიტაკერიც და ადესანიაც - ჩემი საყვარელი მებრძოლები არიან, რადგან ორივე სტრაიკერი არის. ერთი კიკბოქსინგის გზიდან, მეორე კარატის ბექგრაუნდით.

ალბათ, ორივე ბრძოლის დანიშვნის შემთხვევაში ბევრი სიტყვიერი გაცვლა-გამოცვლა გვექნება მე და რომანს, რადგან ჩემს გამოცდილებას აუცილებლად გავუზიარებ და ყველანაირად მივეხმარები ამ კემპში. არ ვიცი, ვისურვებ, რომ ორივესთან შედგეს ეს ბრძოლა, ჯერ ერთთან, მერე ჩემპიონთან და მერე მეორე მეტოქესთან- ვიტაკერთან ან ადესანიასთან, რადგან ეს იქნება ძალიან სანახაობრივი და დიდი ბრძოლები.

გურამ ქუთათელაძესაც რომ შევეხოთ, მძიმე მარცხი განიცადა ბოლოს, ბევრი ელოდა, რომ ის მოიგებდა. როგორც პირადი გამოცდილებიდან და სპორტული თვალსაზრისით რას ეტყოდი მას?

გურამთან არ მქონია სატელეფონო საუბარი ბრძოლის შემდეგ და ზუსტად არ ვიცი, რა ტრავმები აწუხებდა მას, რადგან სპორტული შეკრების დროს ყოველთვის არის ისეთი ტრავმები, რასაც ჩვენ ვერ ვახმაურებთ, მარტო შიდა სამზარეულოში ტრიალებს ეს ამბები.

მე მომეჩვენა, რომ გურამს რაღაც აწუხებდა და ზოგადადაც საკმაოდ ძლიერ მეტოქეს შეხვდა. ასევე ვნახე მის სტილში რაღაც ცვლილება, რაც მე არ მომეწონას ვერ ვიტყოდი, მაგრამ მე ვურჩევდი ძველი სტილით ბრძოლას, რასაც ყოველთვის კარგად ართმევდა თავს.

ის არის კიკბოქსიორი, მუაიტაის მებრძოლი, რომელ საკითხშიც მას აქვს მაგისტრის ხარისხი აღებული და ვნახე გურამის ცოტა სხვანაირი სახე და შეიძლება ეს გამოწვეული იყოს ტრავმის გამო ან რაიმე სტრატეგიის გამო. ასე რომ, ზუსტად ვერ ვიტყვი, რა მოხდა ამ დაპირისპირებაში, თუმცა ბრძოლა არის და ყოველთვის რაღაც ხდება.

რაღაც მიზეზები თავს იჩენს ბრძოლის დროს. მინახავს მე, როგორ დაბრუნებულა გურამი მარცხის შემდეგ და დარწმუნებული ვარ, ამის შემდეგ ის დაბრუნდება გაუმჯობესებული ვერსია და ძალიან დიდ წარმატებებს ვუსურვებ მას.

ბოლო ქართველზეც რომ ვთქვათ UFC-ში - ალექსანდრე თოფურია. მისმომავალზე რას იტყვი, კარგად დაიწყო ასპარეზობა. თან გვყავს სუპერმსუბუქ დივიზიონში ჩემპიონი (მერაბი) და რა პერსპექტივა აქვს ალექსანდრეს?

ალექსანდრეს ძალიან სერიოზული დებიუტი ჰქონდა UFC-ში. მას ძმა ჰყავს ჩემპიონი, მათ უკვე იციან ფორმულა, როგორ შეიძლება ბრძოლის, საჩემპიონო გზის გაკვლევის წარმართვა, დარწმუნებული ვარ დიდ მწვერვალებს მიაღწევს ალექსანდრეც მისი ძმასავით.

დავუბრუნდეთ შენს საკითხს, სოციალურ ქსელში დაწერე „დარჩა ვინმე გიგას გუნდში?“ და გამოხმაურებაც ჰქონდა, რომ კი, ბევრი დავრჩით. რას ეტყოდი გულშემატკივრებს, რატომ მოგინდა ამის დაწერა? გრძნობ, რომ გულშემატკივრობის ნაკლებობაა თუ რა იყო ამის მიზეზი?

დარწმუნებული ვარ, ვიღაც-ვიღაცები დარჩნენ და პირიქით, ეგ არის ჩემი ძალიან დიდი მოტივაცია. მთელი ცხოვრების მანძილზე საქართველოს არა მხოლოდ რიგით მებრძოლად ვთვლი თავს. ვფიქრობ, რომ ერთ-ერთი პიონერი და ელჩი ვარ ალბათ, რომელიც საქართველოს სახეს ყველაზე სწორად წარმოაჩენს მსოფლიოს სხვადასხვა მხარეში ძალიან დიდი ხნის მანძილზე და ეს იყო ჩემთვის ყოველთვის დიდი მოტივაცია, რომ წარმომეჩინა ქართული სული, კულტურა, ისტორია და გამეცნო ხალხისთვის.

ვფიქრობ, ჩემი ამ კარიერით განსაკუთრებული სახეც მიჭირავს მაყურებლებთან, სხვა არაფერი, უბრალოდ, ბრძოლების მოგებისა და მარცხის დროს, მაყურებელი როგორ არის იცი? როგორც ყველა, პერიოდულად რაღაცები გვავიწყდება და უბრალოდ მსურდა შეხსენება და იმ ხმაურის დანახვა, რაც ყოველთვის თან მახლავს, როცა ჩემი ბრძოლა ახლოვდება. ასე რომ არაფერი, ტიპური გიგას პოსტი იყო.

და ბოლო კითხვას დაგისვამ, მაქს ჭიკაძეს (გიგას შვილი) რომ შევეხოთ, ვნახულობთ შენს ვიდეოებს, ამერიკულ ფეხბურთს თამაშობს და საკმაოდ კარგად, როგორც ვხედავთ. რას იტყვი მის სპორტულ მომავალზე?

მაქსი რაც დაიბადა, ტატამიზე და დარბაზში გაიზარდა. ვარჯიშობდა ბევრ სპორტში: ძიუდო, თავისუფალი ჭიდაობა, ტანვარჯიში, მუაიტაი, ჯიუ-ჯიცუ, ზოგადად MMA, გაიარა უკვე ყველაფერი, ფეხბურთსაც თამაშობდა და საკმაოდ სპორტული ადამიანი არის მაქსიმე.

მერე ისე მოხდა, რომ ერთ-ერთი სპორტული შეკრების დროს, როდესაც მე ვვარჯიშობდი, მაქსი დარბაზში იყო და მელოდებოდა. საკმაოდ ძლიერი სპორტული დარბაზი არის, სადაც ამერიკული ფეხბურთელები, ბეისბოლის მოთამაშეები, ჩოგბურთელები, სხვადასხვა წარმატებული სპორტსმენები იყრიან თავს და ვარჯიშობენ იმიტომ, რომ სხვანაირი სპეციფიკის დარბაზი არის, პერსონალურ ვარჯიშებზე არის ორიენტირებული.

ამ დარბაზის ეზოში აქვთ ამერიკული ფეხბურთის მოედანი, სადაც პატარების გუნდი ვარჯიშობდა და მაქსიმ ამ ლოდინის დროს უყურა ამ ბავშვებს. საკმაოდ აგრესიული შეტაკებები იყო და თვითონ სთხოვა მწვრთნელს, რომ შეერთებოდა გუნდს და ჩაეტარებინა მათთან ერთად ვარჯიში, რადგან მე ვიყავი დაკავებული.

ვარჯიშს როცა მოვრჩი, მაქსიმეს უკვე არჩეული ჰყავდა მწვრთნელი და  გუნდი. 3-4 წელია უკვე ვარჯიშობს ამერიკულ ფეხბურთს საკმაოდ წარმატებულად. ამერიკაში, მთელ შტატებში ერთ-ერთ საუკეთესო გუნდში არის, მიუხედავად იმისა, რომ 9 წლის არის ჯერ. საკმაოდ სერიოზულად უყურებენ მშობლები და მწვრთნელები ასეთი ასაკის ბავშვების ფეხბურთის გუნდს, რაც ჩემთვის ცოტა სასაცილოა.

ვფიქრობ, რომ 9 წლის ბავშვისთვის ჯერ ძალიან შორს არის ასეთ ხმაურიან ნაბიჯებზე საუბარი, თუმცა დავდივართ ხან ლას ვეგასში, ხან სან დიეგოში, ხან ლოს ანჯელესში, სხვადასხვა ადგილას თამაშებზე და ძალიან დიდ სიამოვნებას მანიჭებს მაქსის თუნდაც პატარა გარბენი. არ ვიცი, UFC-ის რომელი გამარჯვება გამახარებს ისე, როგორც მისი პატარა შეტაკებები.

თან ისეთი როლი აქვს, რომ ყველაზე დიდი შეტაკებები უწევს და მაღალი IQ ჭირდება და ჭკვიანიც უნდა იყოს, რომ მოიფიქროს ვისთან და რა დროს იმოქმედოს. მეც ვსწავლობ მასთან ერთად, რადგან აქამდე არანაირი გამოცდილება არ მქონდა ამერიკული ფეხბურთის.

იქნებ ვიხილოთ პირველი ქართველი NFL-ში...

ეგ საკმაოდ შორია, თუმცა ალბათ, ყველაფერს გააკეთებს მაგისთვის.

მადლობა ინტერვიუსთვის, გამონახული დროისთვის, დარჩენილია რამდენიმე დღე, კიდევ მნიშვნელოვანი დღეებია წინ მზადების პროცესში და წარმატებებს გისურვებ, ველოდებით გიგაქიქებს და გამარჯვებას, რაც მთავარია!

ძალიან დიდი მადლობა მთელ გუნდს, რადგან ჩვენი თანამშრომლობა დაახლოებით 15 წელს მოიცავს. მახსოვს, როდესაც ვიყავი თქვენი გუნდის წევრი ჯერ კიდევ კიკბოქსინგის ბრძოლებზე, თქვენს კომპანიასთან ერთად გავიზარდე მეც. მიხარია თქვენი ამდენხნიანი მხარდაჭერა და ძალიან დიდი მადლობა ამისთვის!

ქვიზი: როგორ გახსოვს გიგა ჭიკაძის კარიერა?