ჟოტას სიკვდილი, რეაქცია რუნის სიტყვებზე და ტრამპთან შეხვედრის სურვილი - რონალდუს ინტერვიუ [ნაწილი 2]

კრიშტიანუ რონალდუს პირს მორგანთან ხმაურიანი ინტერვიუს მეორე ნაწილი.

მანჩესტერის კრიტიკა, ხელის თხოვნა და მილიარდერობა, როგორც ოქროს ბურთი - რონალდუს ინტერვიუ [ნაწილი 1]

მამის გარდაცვალების შემდეგ, სასაფლაოზე აღარ ვყოფილვარ. სადაც არ უნდა მივიდე - ცირკი იწყება

რატომ არ დაესწრო ჟოტას დაკრძალვას:

„ორი მომენტია. ხალხი ბევრს მაკრიტიკებს, მაგრამ როგორც გითხარი, ეს არ მადარდებს. როცა საკუთარ თავში დარწმუნებული ხარ, სხვისი ლაპარაკი არ გადარდებს. 

ერთ-ერთი რაღაც, რასაც არ ვაკეთებ... მამაჩემის გარდაცვალების შემდეგ, სასაფლაოებზე არ დავდივარ. გარდა ამისა, სადაც არ უნდა მივიდე, ცირკი იწყება. მათ შორის იმიტომაც არ მივედი, რომ ჩემი იქ მისვლით, ყურადღებას საკუთარ თავზე გადმოვიტანდი, მე კი ასეთი ყურადღება არ მჭირდება.

არავის არ ვაკრიტიკებ, უბრალოდ ვამბობ, რომ რაღაც არ მომეწონა. ასეთ დელიკატურ მომენტებში ინტერვიუების ჩამორიგება და რაღაც... რაზე უნდა ილაპარაკო, ფეხბურთზე? კარგით რა. არ მინდა ამ შოუს ნაწილი ვიყო. თქვენ თუ გინდათ - წარმატებები.

ხალხს შეუძლია მაკრიტიკოს, მაგრამ მე საკუთარი გადაწყვეტილებით კმაყოფილი ვარ. არ მჭირდება მოწინავე რიგში ყოფნა, რომ ხალხი მხედავდეს და აღნიშნავდეს: კრიშტიანუ მოვიდა! არა, არა. რაღაცებს სახლში ვგეგმავ, ოჯახზე ვფიქრობ. არ მჭირდება კამერების წინ ყოფნა, რომ ხალხმა ნახოს, როგორ ვაკეთებ რაღაცას. მე, მეგობრებო, ყველაფერს კადრს მიღმა ვაკეთებ."

ამ სიტყვების შემდეგ, რონალდუმ წამყვანს მიმართა: "თუ კარგად გინდა შენი დაბადების დღის აღნიშვნა - არ დამპატიჟო. თუ მეც მოვალ, სრული სიგიჟე დაიწყება. გთხოვ, არ დამპატიჟო. არ გამოგივა გართობა. რამდენიმე ჭიქა ღვინო დაილევა და საღამო ჩაიშლება იმით, რომ ყველას სურათების გადაღება მოუნდება. სრული სიგიჟე იქნება."

დიოგუ ჟოტაზე

„ძალიან კარგი, მშვიდი და ჩუმი ბიჭი იყო. შესანიშნავი ფეხბურთელი, რაც შენც იცი. ძალიან გაწონასწორებული იყო. ძალიან მომწონდა მასთან შეხვედრა, ლაპარაკი, კარგი მომენტების გაზიარება. ძალიან ვწუხვარ. მქონდა მის ოჯახთან საუბრის შესაძლებლობა და ჩემი მხარდაჭერა გამოვუცხადე. ყველაფერი ერთი მომენტის გამო გაქრა, ამიტომ ვამბობ, რომ ცხოვრებით და მომენტით სიამოვნება უნდა მივიღოთ. არასდროს იცი, წინ რა გელოდება. ძალიან რთულია, პირს.

სად ვიყავი, როცა მისი და მისი ძმის ამბავი შევიტყვე? ჯიოსთან ერთად დარბაზში ვიყავი, მარტო. ვერ ვიჯერებდი, როცა შეტყობინებები მივიღე, ბევრი ვიტირე, ჯიოს ამის დადასტურება შეუძლია. ძალიან რთული მომენტი იყო - ქვეყნისთვის, ოჯახისთვის, მეგობრებისთვის, თანაგუნდელებისთვის. განადგურებულები ვიყავით ამ სიახლით. 

მრავალი წლის შემდეგ შეხვდა ქალს, რომელიც მაკდონალდსში აჭმევდა

იყო ასეთი ისტორია, რომელსაც თავად რონალდუც იხსენებდა: როცა სპორტინგის აკადემიაში ცხოვრობდა, გვერდზე არსებულ მაკდონალდსში დადიოდა და გამომდინარე იქიდან, რომ თავად ფული არ ჰქონდა, მას ერთ-ერთი თანამშრომელი უფასოდ აჭმევდა.

ახლახანს ის ამ ქალბატონს შეხვდა: "ლისაბონში ჩამოვფრინდი, აეროპორტის კერძო ზონაში ვიმყოფებოდით და ერთ-ერთმა მეგობარმა ის შენიშნა. ამ ქალბატონს ძალიან ჩავეხუტე - ჩემმა ბავშვებმა გაიკვირვეს - მეკითხებოდნენ, ვინ იყოო, რის შემდეგაც ეს ისტორია მოვუყები. ეს იყო მომენტი, როცა გრძნობ, რომ ცხოვრება სიურპრიზებით არის სავსე. ქალბატონი შოკიშრებული იყო - ვერაფრით ვერ იფიქრებდა, რომ ამდენი წლის შემდეგ, ვიცნობდი.

როცა ამის დრო მექნება, აუცილებლად გავაკეთებ რაღაც კარგს იმ ადამიანებისთვის, ვინც ამ პერიოდში მეხმარებოდა.

ლებრონი, ჯოკოვიჩი, მოდრიჩი - მაგალითები რონალდუსთვის

"სადღაც წავიკითხე, რომ 28 წლის ადამიანის სხეული გაქვს. 40 წელი არც გეტყობა და არც ფიზიკურად გრძნობ თავს, როგორც 40 წლის კაცი?"

„ფიზიკურად, ვფიქრობ, ბევრად ახალგაზრდად გამოვიყურები. იმიტომ, რომ 12 წლიდან დარბაზში ვვარჯიშობ. ამას ყოველდღე აღარ ვაკეთებ, მაგრამ ვცდილობ თანმიმდევრული ვიყო. რას ვაკეთებ ყოველდღიურად? კარგად მძინავს, ხარისხიანი განრიგი მაქვს, ჯანსაღად ვიღდგენ ძალებს და დარბაზში კვირაში 2-3 დღე დავდივარ. კვირაში ორი დღეც საკმარისია ჩემთვის. თუ თანმიმდევრული ხარ - მარტივია, დამიჯერეთ.

ვინ მაძლევს მოტივაციას სპორტსმენებიდან? პირველ რიგში, საკუთარი თავი. თუმცა, სხვა კარგი მაგალითებიც გვაქვს. მაგალითად, ლებრონ ჯეიმსი. თან, ასაკიც ემთხვევა. ის ჯერ კიდევ თამაშობს კალათბურთს და კარგ ფორმაშია. ლუკა მოდრიჩი ძალიან კარგ ფორმაშია, ასევე ჩოგბურთელი ჯოკოვიჩი. ნოვაკი - სპორტში სიდიადის ნათელი ნაგალითია.

რაც შეეხება ჩემს პოზიციას, ვფიქრობ, კარგი დამგვირგვინებელი ყოველთვის ვიყავი. შესაძლოა, ამაზე მეტად ვამახვილებ ყურადღებას, იმიტომ რომ ასაკთან ერთად რაღაცას კარგავ და იძულებული ხდები, სხვა რაღაც გააუმჯობესო და ამის გაკეთება პირველ რიგში მენტალურად არის შესაძლებელი. ამაზე ვარ ფოკუსირებული: მენტალურად უნდა ვიყო კარგად.

რა თქმა უნდა, პირველი ხუთი წელი არც ისე კარგი ვიყავი ფინიშერის პოზიციაზე. კარგი ვიყავი, მაგრამ არა საუკეთესო. ახლა ალბათ ამაზე მეტად ვარ კონცენტრირებული, იმიტომ რომ ვინგერი აღარ ვარ. ყოველთვის შეგიძლია უკეთესი იყო. ჩემს ასაკშიც კი, არის საშუალება რაღაცის გაუმჯობესების. სწორედ აქ არის ფეხბურთელთა უმრავლესობის მთავარი შეცდომა, რომლებიც ფიქრობენ, რომ ყველაფერი იციან და აღარაფერს სწავლობენ. 30 წლის შემდეგ მათი შედეგიანობა მცირდება, ჩემს შემთხვევაში ეს პირიქით არის.

ფერგიუსონი - მისი საფეხბურთო მამაა, რუნისთან კი სულ კარგი ურთიერთობა ჰქონდა

რონალდუს პასუხი კითხვაზე, როგორი რეაქცია ჰქონდა უეინ რუნის სიტყვებზე, რომელმაც მესი უკეთეს ფეხბურთელად დაასახელა:

„არანაირი პრობლემა, მართლა. როცა ერთად ვთამაშობდით, კარგი ურთიერთობა გვქონდა. მთლად მეგობრული არა, მეგობარი სხვა რამეა. მაგრამ ურთიერთობა კარგი გვქონდა. მას პატივს ვცემ, მანჩესტერისთვის ძალიან ბევრი გააკეთა და ერთად ბევრი რამ მოვიგეთ. რაც მან თქვა - მადლობა, რომ გენიოსი და ასე შემდეგ მიწოდა. თუ ვნახავ, ხელს ჩამოვართმევ და ჩავეხუტები."

რაც შეეხება ფერგიუსონს - როცა მანჩესტერში ვიყავი, მასთან ბევრ ლაპარაკს ვიყავი შეჩვეული. ის ჩემთან სახლში ჩაის დასალევად მოდიოდა. კარგი პიროვნება და ადამიანია, რომელიც სულ ჩემს გულში იქნება. არის თუ არა ჩემი საფეხბურთო მამა? კი. ადამიანი, რომელიც მიმართულებას მაძლევდა და სიტყვას ყოველთვის ასრულებდა. მას დიდ პატივს ვცემ.

საუკეთესო მწვრთნელი, რომლის ხელმძღვანელობთაც მითამაშია? საუკეთესოებთან მუშაობის შესაძლებლობა მქონდა. ვიღაცის არჩევა არაკორექტული იქნებოდა და არასამარტლიანი. ალბათ, ყველა დამეხმარა, გავმხდარიყავი ის, ვინც ვარ.

პრემიერ ლიგაში რომ ვთამაშობდე, ამდენივე გოლი მექნებოდა

„წლიდან წლამდე, წლიდან წლამდე ვიტან უფრო და უფრო მეტ გოლს. წარუმატებელ წელსაც 25 გოლის გატანას ვახერხებ. ახლა რომ პრემიერ ლიგაში ვთამაშობდე, ამდენივე გოლს გავიტანდი. არ მჭირდება ლაპარაკი, ჩემზე ჩემი ციფრები ლაპარაკობს და როგორც იცით, ციფრები არ იტყუება.

ხალხს, რომელიც აქ არ თამაშობს და აქ არასდროს ყოფილა, საუდის ლიგაზე ლაპარაკი არ შეუძლია. მათ არ იციან, რას ნიშნავს 40 გრადუს სიცხეზე სირბილი, წარმოდგენაც არ აქვთ. მე კი, კვლავაც ვაგრძელებ და ახლაც ვიმეორებ, რომ საუდის ლიგა პორტუგალიურზე ბევრად მაღალი დონის არის. რა თქმა უნდა, ჯობია ფრანგულსაც - იქ მხოლოდ პარი სენ-ჟერმენია. პრემიერ ლიგა რა, ცხადია, საუკეთესოა.

ოქროს ბურთისთვის ბრძოლაში საუდის არაბეთის გოლებიც უნდა გაითვალისწინონ. რატომ არ ითვლება საუდის ლიგა? რატომ? შეხედეთ, რამდენი ტოპ-ფეხბურთელი თამაშობს აქ. შეეკითხეთ სხვა ფეხბურთელებს, რამდენად კარგი ლიგაა. მე ყველგან მაქვს ნათამაშები და მაგალითად, ესპანეთში უფრო მიადვილდებოდა გოლების გატანა, ვიდრე აქ.

მსოფლიო ჩემპიონობა ჩემს სტატუსს ვერ შეცვლის

შეიძლება, ჩემმა პასუხმა გაგაკვირვოს. ვოცნებობ თუ არა მსოფლიო ჩემპიონატის მოგებაზე? არა, არ ვოცნებობ. ეს ჩემს სტატუსს ფეხბურთის ისტორიაში ვერანაირად ვერ შეცვლის. არ მოვიტყუები - მე უბრალოდ მომენტით ტკბობას ვცდილობ. დროთა განმავლობაში მივხვდი, რომ სწორედ მომენტი არის ის, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანი გაგვაჩნია ადამიანებს. ხალხი ამბობს, რომ კრიშტიანუ უდიდესი გახდება, თუ მსოფლიოს მოიგებს. მე ამას არ ვეთანხმები. პორტუგალიას ჩემამდე არაფერი ჰქონდა მოგებული და სამი ტიტულის მოგება შევძელი.

რამდენი მსოფლიო ჰქონდა არგენტინას მესიმდე? რამდენი? არ ვიცი... ორი? კი, ორი. მაგრამ ასეთი ქვეყნებისთვის ეს ნორმალურია - ისინი დიდ ტურნირებზე მოგებას მიჩვეულები არიან. თუ ბრაზილია გახდება მსოფლიო ჩემპიონი, ვინმეს გაუკვირდება? არავის. აი, პორტუგალიის ჩემპიონობა კი, მთელი მსოფლიოსთვის შოკი იქნება.

თუმცა, მე პირადად ამაზე ამ კუთხით არ ვფიქრობ. რა თქმა უნდა, როცა თამაშობ, გამარჯვებაც გინდა. მაგრამ, გულწრფელი რომ ვიყო, არ ვაპირებ ჩემი შეხედულებების შეცვლას და სხვანაირად სიტუაციის შეფასებას.

ვარ თუ არა ისტორიაში საუკეთესო ფეხბურთელი? სიმართლე გითხრათ, ამას დიდ ყურადღებას არ ვანიჭებ.

თუ მკითხავთ: "კრიშტიანუ, მსოფლიო ჩემპიონატის მოგება - ოცნებაა?", გიპასუხებთ, რომ არა, ოცნება არ არის. რა უნდა გადაწყვიტოს ამან? ვარ თუ არა ისტორიაში საუკეთესო? როგორ შეიძლება ერთი ტურნირის მოგებამ, 6 ან 7-მა თამაშმა გადაწყვიტოს საუკეთესო? თქვენ ფიქრობთ, რომ ეს სამართლიანია?

თავს ბექჰემზე სიმპათიურად მიიჩნევს

წამყვანმა ჰკითხა, გამოიყურება თუ არა რონალდუ დევიდ ბექჰემზე სიმპათიურად

"გარემოებებზეა დამოკიდებული [რამდენჯერმე იმეორებს]. იმიტომ, რომ გარეგნობა - მხოლოდ სახე არ არის. გარეგნობა არის ყველაფრის ერთიანობა. 

წარმომიდგინეთ მე, მაგრამ არა კრიშტიანუ, არამედ უბრალო ბიჭი. წითელი შორტით ვსვამ კოპაკაბანეზე [რიო-დე-ჟანეიროს სანაპირო] ქოქოქის წყალს. ფიქრობ, რომ არავისთან მექნებოდა შანსი?

- შენ და ბექჰემი. მოდიხართ კოპაკაბანეზე, ვთქვათ 10 წუთი. ვინ უფრო მეტ ყურადღებას მიიპყრობს?

ცნობილები არ ვართ?

- არა, ცნობილები არა. მხოლოდ სხეული

მე, 100%. კარგი რა, პირს.

- არავინ არ შეხედავს ბექჰემს

მან ეს თვითონაც იცის. სახე ლამაზი აქვს, სხვა ყველაფერი - ნორმალური. მე ნორმალური არ ვარ, იდეალური ვარ [იცინის]. ის ძალიან მომწონს, კარგად ლაპარაკობს.

ტრამპთან შეხვედრა - სურვილია, მშვიდობის დამყარება - მიზანი

ადრე რონალდუმ აშშ-ს პრეზიდენტს ხელმოწერილი მაისური გაუგზავნა, რომელსაც ხელმოწერიც გარდა, წარწერაც ჰქონდა: "პრეზიდენტ დონალდ ტრამპს, რომელიც მშვიდობისთვის იბრძვის."

კრიშტიანუმ განმარტა: "ჩვენი მიზანია, რომ მსოფლიოში მშვიდობა იყოს. ის ერთ-ერთი იმ ადამიანთაგანია, ვისაც მსოფლიოს შეცვლა და მშვიდობის დამყარება შეუძლია. ეს ჩემი მთავარი მიზანიც არის. როგორც აშშ-ს პრეზიდენტი, ის პლანეტის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ადამიანია.

გეფიცებით, არ შემიძლია ტელევიზორის ყურება, უბრალოდ არ შემიძლია, ვერ ვუყურებ. ახალ ამბებს უბრალოდ ვერ ვრთავ.

ვისურვებდი, ნაკლებად ცნობილი ვიყო

ტრამპი ერთ-ერთი იმ ადამიანთაგანია, ვისთან შეხვედრასაც ვისურვებდი. ვისურვებდი, რომ გამიჩნდეს ამის შესძლებლობა - უბრალოდ დავჯდე და დაველაპარაკო. ის ძალიან მომწონს. იმიტომ, რომ ბევრი რამის შეცვლა შეუძლია და ასეთი ადამიანების მიმართ სიმპათია გამაჩნია. ვისურვებდი, რომ მშვიდობა რაც შეიძლება მალე დამკვიდრდეს.

შესაძლოა, მან არ იცის, მაგრამ ჩვენს შორის არის რაღაც საერთო - რაღაც, რაც გვაერთიანებს. ამ ინტერვიუში არ ვიტყვი, მაგრამ თქვენ მოგეწონებათ."

შემდეგ, რონალდუმ ხუმრობით გამოთქვა დებატების ჩატარების სურვილი თემაზე - ვინ უფრო პოპულარულია, ის თუ ტრამპი და იქვე დაამატა, რომ თვითონ არის უფრო ცნობილი.

„ვფიქრობ, მსოფლიოში ჩემზე ცნობილი არავინაა." ბოლოს წამყვანიც და რონალდუც შეთანხმდნენ, რომ სამივე - რონალდუ, მორგანი და ტრამპი - საინტერესოდ დაილაპარაკებდნენ - თუ თეთრ სახლში, მთლად უკეთესი.

ცნობადობის თემაზე საუბრისას, კრიშტიანუმ აღნიშნა, რომ სადმე შეუმჩნევლად გადაადგილება მაქსიმუმ 20 წლის წინ შეეძლო. კითხვაზე, მოსწონს თუ არა ასეთი ცხოვრება, უპასუხა: "არა, არ მომწონს. მოსაბეზრებელია, დამიჯერეთ. თანაც ძალიან. ვისურვებდი, ნაკლებად ცნობილი ვიყო."

კითხვაზე, "რომ გქონდეს შენი წარმატებები ფეხბურთში, მაგრამ არანაირი პოპულარობა", რონალდუ პასუხობს:

„დავთანხმდებოდი, რა თქმა უნდა. ასი პროცენტით. არასდროს არ მდომებია პოპულარობა. წარმატებული და გარკვეულწილად ვარსკვლავი რომ ვიქნებოდი თავიდანვე ვიცოდი. მაგრამ ასეთი ცნობილი - არა, არასდროს. მოსაბეზრებელია, მართლა. მაგრამ, ასეთია ცხოვრება."